'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

ΖΩΝΤΑΝΕΨΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΔΙΑΝΤΑ


            ΚΥΔΙΑΝΤΑ 
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ  2015



ο Πρώτος Γύρος , για τους Προπάτορες μας και την Αόρατη κουστωδία  και τις αξέχαστες πατρίδες της Μικράς Ασίας 


Ακόμα και τα καιρικά φαινόμενα μας απειλούσαν και στρέφονταν εναντίον μας.  Έβρεχε αδιάκοπα.  Προ ολίγων ημερών η ορμή των υδάτων είχε καταστρέψει ένα μεγάλο τμήμα του δρόμου και έκανε απροσπέλαστη την ανάβαση στην «Άγια Μάνα Γη» της Κυδιάντας μας. Δεν έφτανε η βροχή. Από την Μεγάλη Πέμπτη,  σφοδρός αέρας, δυσκόλευε ακόμα και το βάδισμα στον ίσιο δρόμο. Χαιρέκακα χείλη, διέδιδαν ότι φέτος δεν θα μπορέσει να πάει κανένας στο αραξοβόλι της ψυχής μας. Πόσο γελάστηκαν ! Όσοι με ρωτούσαν αν θα ανέβω στο χωριό, τους έδινα την απάντηση , μήνυμα, πως τίποτα δεν με σταματά. Πρωί της ποιο «Μεγάλης ημέρας της ζωής μου», της Αγίας και Μεγάλης Παρασκευής, με τον αγέρα να λυσσομανά, ξεκινήσαμε την πορεία μας. Όλων η σκέψη ήταν εκεί πάνω. Στα κακοτράχαλα  βουνά . 




Οι Πρωτεργάτιδες (Πρώτες εξαδέλφες)των σημερινών '' Δρώμενων της Κυδιάντας κκ Άννα Πετρίδη (Πάσσα)και Φωτεινή Καριάμη (Ζουμίδη)

Στην «Αετοφωλιά» της Αντάρτισσας  και απροσκύνητης Κυδιάντας.  Το σήμαντρο χτύπησε πένθιμα, συμβολικά, για να στείλει μήνυμα στα παιδιά και τα εγγόνια της, πως τα πρόσμενε να τα δει. Να τ’ ακούσει. Να τα σφίξει  στην αγκαλιά της. Δεν την απογοητεύσαμε ! Μικροί, Μεγάλοι, ακόμα και Νήπια πατήσαμε τα Άγια Χώματα της. Όσοι δεν πιστεύουν στα θαύματα, ας χασκογελάσουν. Εκεί πάνω, μέσα στο γενικό χαλασμό του Αιγαίου μας, επικρατούσε 
νηνεμία. Παρά το τσουχτερό κρύο σε όλο το Μυροβόλο νησί, εκεί πάνω ο καιρός ήταν καλοκαιρινός. Κάθε λεπτό που περνούσε, πληθαίναμε. Η εκκλησιά μας γέμισε.  Με συγκίνηση, είδαμε, πως όταν φθάσαμε στο Ιερό Ερειπιώνα μας, τα παιδιά, του αξέχαστου Γιώργη Ν. Πάσσα (Κούρδου), συν γυναιξί και τέκνοις ήταν εκεί μαζί με την ψυχή του και είχαν ετοιμάσει τα πάντα. Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο που άρμοζε στον Γιώργη. Σε πλήρη κατάνυξη το εκκλησίασμα, έψαλε τα θεία πάθη. Πιστοί στα δρώμενα της Κυδιάντας, με περίσσιο σεβασμό, κάναμε την καθιερωμένη περιφορά, τρεις φορές, γύρω από τον Ιερό ναού του Αγίου Ιωάννου. 




Όπως πάντα. Στον πρώτο γύρο. Αυτόν για τη Μνήμη των Προπατόρων μας, υπό τα όμματα ζωντανών μα και της αόρατης κουστοδίας, στο ύψος του ιερού, έστρεψα προς τις ακτές της Ιωνίας μου και φώναξα «Στη Μνήμη των Αξέχαστων Πατρίδων και των ψυχών που έμειναν για πάντα εκεί ….! ».  Ρίγησαν καρδιές…. Εμείς δεν ξεχνάμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ… ! Ευαγγελιζόμαστε Αγάπη, Ειρήνη και Ομόνοια  μα δεν διαγράφουμε ιστορία και μνήμες.  Σε κάθε γύρο το Ιερό Τίμιο Σύμβολο της Θείας Πίστης μας,  άλλαξε χέρια. Τον σήκωναν νεότεροι , συμβολίζοντας την αλληλοδιαδοχή των γενεών αλλά και την αέναη συνέχεια αυτής της όμορφης παράδοσης. Μετά τον γύρο για τους παρόντες και αυτόν, των νέων ανθρώπων που θα μας διαδεχθούν.


ο ανυψωμένος Επιτάφιος. Η Αγία Σκέπη των δρώμενων . 



Ο Επιτάφιος , ανυψώθηκε προς τα ουράνια στηριζόμενος σε στιβαρά χέρια. Κάτω από αυτή την Άγια Σκέπη , σταυροκοπούμενο  πέρασαν όλοι οι πιστοί, ασπαζόμενοι πρότερα τον Άγιο Σταυρό . Για μια ακόμα φορά, ακούστηκε το Μοιρολόγι της Παναγιάς, στην Κυδιαντούσικη παραλλαγή. Αναφέραμε όσους και όσες με κάθε τρόπο έχουν συνδράμει υπέρ του Ναού και του χωριού μας. Αρμόζει ένα μεγάλο μπράβο σε όσους βοήθησαν με κάθε τρόπο, στη ταχύτατη αποκατάσταση του δρόμου. Ας θεωρηθεί αυτή η πράξη σαν απόδειξη ότι «Τίποτα δεν μας σταματά», από το τάμα μας και την συνέχεια εις τους Αιώνες των Αιώνων.


ο ''Ταπεινός''  ο Πραγματικός Επιτάφιος ..... !!!

 Ακολούθησαν τα καθιερωμένα κεράσματα , στον αυλόγυρο της εκκλησιάς μας κάτω από τα κλαδιά του «Πρίνου του Άγιου Γιάννη της Κυδιάντας». Ενός ‘’Φυτικού Μαθουσάλα’’ τον  οποίο περιμένουμε η αδιάφορη πολιτεία μας να κηρύξει, μαζί με την ‘’Ελιά Λιβεράνι’’ και τον ‘’Δρυ του Ορφανίδη’’ σαν «Μνημεία της Φύσης». Για μια  ακόμα φορά, πριν φύγουμε, δώσαμε υπόσχεση να ξανά βρεθούμε εδώ του χρόνου τέτοια μέρα, ώστε να λάβουν δικαίωση τα όνειρα. Όσο ζούμε, αυτή την μέρα, μαζί με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, με την ταπεινή παρουσία μας θα ανασταίνουμε την Κυδιάντα μας. Το απάγκιο λιμάνι μας.  Σε τούτο εδώ το Μαρτυρικό χωριό, ζητάμε να βρούμε τους χαμένους δρόμους μας. Τη χαμένη ελπίδα. Τα χαμένα όνειρα μα και την από καιρού χαμένη ανθρωπιά μας. Από την Κυδιάντα, στη πλαγιά του ‘’Ροδινού’’ σας εύχομαι ολόψυχα Υγεία, Δύναμη, Χαρά και Ευτυχία. Ψηλά το Κεφάλι σας αδέρφια μου. Το χαμόγελο ποτέ να μη λείπει από τα χείλη σας. Βροντοφωνάζω «Η Κυδιάντα μας Ζει και θα ζει εις τους Αιώνες των αιώνων εφόσον την θυμούνται τα παιδιά της» . Ευχαριστώ τις αμέτριτες φίλες και φίλους από όλα τα χωριά της Χίου που τίμησαν το «χωριό» με την παρουσία τους. Δεν τους ξεχνάμε ποτέ.


Ταπεινά

Μιχάλης Γ. Καριάμης 
Πλοίαρχος Ε.Ν.



Σαλόνι Φωτογραφιών 

ο Ιερός Ναός του Άγιου Γιάννη της Κυδιάντας. Η Χωριοκκλησιά μας

Το εσωτερικό του Πάνσεπτου  Ναού μας



Νέοι και ασπρομάλληδες εκτελούν το ιερό τους καθήκον  


η Άγια Κυδιάντα μας, ...Η Αετοφωλιά της Αντάρτισσας Μάνας μας 
















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου