"Η ΠΙΣΤΗ ΑΝΕΥ ΕΡΓΩΝ ΝΕΚΡΑ ΕΣΤΙ"

                      

                         

Όχι, η εκδήλωση αυτή, δεν είχε τίποτα το κοινό με καμιά άλλη. Τις χαλεπές μέρες που περνάμε, ήταν κάτι το ξεχωριστό. Το καταθέτω μετά γνώσεως λόγου, ότι ήταν μακράν από κάθε άλλη, η καλύτερη των τελευταίων ετών. Όσα έλαβαν χώρα στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, Νέου Φαλήρου την 15 Ιανουαρίου 2014, θα   αποτελούν θέμα σεμιναρίων για ασφαλή επιτυχία. Ως γνωστόν, στον συγκεκριμένο ναό επί σειρά ετών ιερουργούσε ο σημερινός Μητροπολίτης Χίου –Ψαρών και Οινουσσών και θρησκευτικός πατέρας μας κκ. Μάρκος. Αυτός ο τόσο οικείος  χώρος, επιλέχθηκε για την απόδοσης τιμής σε ένα από τα ποιο εκλεκτά και συνάμα ταπεινά άτομα που γεννήθηκαν στο Μυροβόλο νησί μας. Παναγιώτης Βαρλάς το βαρύ όνομα του. Ο σκοπός της εκδήλωσης ιερός. Έκρυβε ξεχασμένες έννοιες  σεβασμού και αλληλεγγύης. Ίσως  οι δραματικές καταστάσεις που βιώνει ο λαός μας, βοήθησαν ορισμένους από εμάς, να ξαναβρούμε τη χαμένη ανθρωπιά και το  μεγαλείο ψυχής που κρύβει η ψυχή του ανθρώπου. Φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση, η περίπτωση του τιμηθέντος κ. Βαρλά. Μακάρι την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς τους αναξιοπαθούντος, να την ακολουθούσαν και οι σύγχρονοι μεγιστάνες και πάμπλουτοι συμπατριώτες μας. 
Ο πάντα ταπεινός πανεπιστημιακός δάσκαλος, παραχώρησε ένα ακίνητο, για να χρησιμεύσει σαν οίκος Χίων Φοιτητών(απόρων). Επίσης σεβαστό χρηματικό ποσό  από το οποίο θα προσφέρουν ετήσια υποτροφία.  Αιτιολογώντας την πράξη του είπε «Πρέπει να σας εξομολογηθώ δημόσια ότι δεν έκανα τίποτα παραπάνω από ότι μπορούσα και από αυτό που η Χριστιανική μου πίστη και ο Απόστολος Ιάκωβος συνιστά σε όλους μας : δηλαδή να βοηθήσω με τις μικρές  και ταπεινές μου δυνάμεις κάποια παιδιά, πατριωτάκια από τα Καμπόχωρα πρωτίστως και ακόμη από όλη την Χίο». Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι δίνει προτεραιότητα στα παιδιά της ιδιαιτέρας πατρίδας του, του Ζυφιά αλλά και του Δαφνώνα. Το χωριό της γιαγιάς του Μαρίας Ντίλη. Αυτή η λεπτομέρεια, δείχνει το άθραυστο δεσμό του, με τις ρίζες του.  Οι άρρητοι δεσμοί, αποτυπώνονται στα λόγια του «Τη Χριστιανική πίστη μου, ενέπνευσε η οικογένεια κου και ιδιαιτέρως η μητέρα μου». Ελπίζω τα λόγια αυτά να βοηθήσουν στο ξύπνημα των συνειδήσεων. Η ξεχασμένη λέξη αλληλεγγύη ας ξαναβρεί το νόημα της και να κάνει θαύματα. Ο Σεμνός  φίλος, μας δείχνει έμπρακτα το σωστό δρόμο, την κατάλληλη στιγμή. Όσοι ακούσουν το κάλεσμα ας τρέξουν αυτοστιγμής να προσφέρουν τη βοήθεια τους. Κάθε λεπτό που περνά, τα προβλήματα οξύνονται και γίνονται επιτακτικότερα. Λέγει με το κεφάλι πάντα σκυμμένο από σεμνότητα « Το δικό μου κληροδότημα είναι ένα πάρα πολύ μικρό σταγονίδιο, περίσσευμα αγάπης προς τον συνάνθρωπο και ιδιαίτερα προς την χειμαζόμενη σπουδάζουσα Χιακή Νεολαία» Σεβαστέ μου κύριε Βαρλά, τέτοιες μικρές πράξεις, στηρίζουν και κρατούν ζωντανό ένα τεράστιο έργο ανθρωπισμού. «Κυρίες και κύριοι : Η πίστη άνευ έργων νεκρά εστί». «Η χάρις του Χριστού και η βοήθεια του Θεού, με αξίωσαν να σπουδάσω εργαζόμενος ....να καθοδηγήσω και να βοηθήσω πολλούς νέους όσο μπορούσα, χάρις στις ειδικές σπουδές μου και να κάνω πραγματικότητα το ¨ Μακάριον εστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν¨» . «Να αισθανθώ και εγώ την χαρά της ιδιαίτερης προσφοράς και βοήθειας στην χειμάζουσα και επιθυμούσα να σπουδάσει νεολαία και να κάνω πράξη το ‘’Ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός ‘’» Η απόφαση του Σεβασμιότατου Ποιμενάρχη μας να τιμήσει τον δωρητή το «Οφίκιο του Αγίου Ισιδώρου» της Ιεράς Μητρόπολης Χίου, έτυχε καθολικής αποδοχής. Ευμενέστατων σχολίων έλαχε και ο τρόπος διεξαγωγής της όλης εκδήλωσης, η οποία παρά το πλήθος των χαιρετισμών και την ομιλία του κ. Τάκη Φαφαλιού, ενός από τα καλύτερα τέκνα του Μυροβόλου νησιού μας, δεν κούρασε κανέναν. Το πολυπληθές ακροατήριο, αποτελούσαν άνθρωποι από κάθε χωριό του νησιού μας μα και από κάθε γωνιά της Αττικής. Πανεπιστημιακοί και Ακαδημαϊκοί Δάσκαλοι. Άνθρωποι του Πνεύματος και των Γραμμάτων. Επιστήμονες. Καθηγητές. Πρόεδροι Συλλόγων και Ιδρυμάτων.

Οικείοι και μέλη της οικογένειας του. Υπουργός της κυβέρνησης και Βουλευτής του νησιού μας. Ο πάλε ποτέ Νομάρχης Χίου  κ. Κώστας-  Αγαπητίδης  (1965 - 1967 ). Αδερφές του «Λύρειου Ιδρύματος» καθώς και ο σημερινός ιερέας του Ζυφιά.        

Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου να έχω την τύχη να παρακολουθήσω και άλλες τέτοιες παρόμοιες εκδηλώσεις   

                           

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε. Ν.

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για το Περιοδικό '' ΔΑΦΝΗ ''. Δημοσιεύτικε δε στο τεύχος 30. με σκοπό να τιμήσει έναν ταπεινό και απλό άνθρωπο τον κ. Παναγιώτη Βαρλά