Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΧΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Με «αφορμή» τη Γεν. Συνέλευση του «ΚΟΡΑΗ»: Του ΔΗΜΗΤΡΗ Ν. ΛΑΪΝΑ  Οι Χιώτες της Αθήνας έχουν «αυξηθεί» εδώ και χρόνια, σε βαθμό που (ίσως) οι μισοί να είμαστε στη Χίο και οι μισοί στην Πρωτεύουσα. Οι ανάγκες εργασίας, συμφερόντων, σπουδών, εγκατάστασης παιδιών και άλλων συγγενικών προσώπων, είναι λίγες αιτίες που «αναγκάζουν» πολλούς  να εγκαθίστανται στο κέντρο μόνιμα, ελπίζοντας πια στις διακοπές του καλοκαιριού για την ποθητή ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στο νησί, έστω και για λίγο... Ο γράφων, -έχοντας και την μόνιμη συνεργασία με την «Γνώμη» και άλλες Χιώτικες εφημερίδες,- βρίσκεται πολύ συχνά ανάμεσα στο Χιώτικο στοιχείο και διαπιστώνει άμεσα, απόλυτα και ξεκάθαρα το πόσο οι συμπολίτες μας επιδιώκουν στην Αθήνα τις ταχτικές συναντήσεις μεταξύ τους, όσο γίνεται πιο μόνιμα ή έστω πιο σύντομα. Πρόσφατο παράδειγμα η ετήσια γιορτή του «Κοραή» στις 21 του Γενάρη: Ο Γιάννης Αυγουστής, ο Κώστας Γκιάλας, ο Παναγιώτης Βαρλάς, ο Κώστας Δ. Φαφαλιός, ο Σιδερής Πρώιος, ο Αντών. Μερούσης, ο Κώστας Λ. Μπουρνιάς, ο Αργύρης Κοκκινάκης, ο Σωτήρης Τριανταφύλλου, ο Τάσος Τριπολίτης, ο Νίκος Φαφαλιός, ο Αντώνης Χαροκόπος, ο Γιώργος Φράγκος, ο Γιώργος Δανιήλ, ο Δημήτρης Καγιάντας, ο Αντώνης Πιπέρας, ο Κώστας Μικρούδης, ο Μιχάλης Καρυάμης, ο Παντελής Κοκκινάκης, ο Στέλιος Μουτάφης, ο Στέλιος Καμπάνης, ο Θανάσης Λιόλιος, ο Αντώνης Χλωρός, ο Τάσος Βαλιδάκης, ο Μιχάλης Οικονόμου, ο Μιχάλης Πασβάντης, ο Λάσκαρης Παντελούκος, ο Στέλιος Μιχαλάκης, ο Σταύρος Μιχαηλίδης, -με την έξοχη παρουσία του πια σαν Δ/ντής Ν. Εργασίας του Υ.Ε.Ν.,- και ίσως πολλοί που ξεχνώ, όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι με τις συζύγους τους, γέμισαν ασφυκτικά τις πολυτελείς αίθουσες του “METROPOLITAN” (πρώην «ΧΑΝΔΡΗΣ») της Λεωφόρου Συγγρού για την ετήσια κοπή της «πίττας» και την Γενική Συνέλευση του «Κοραή». Ακόμα η Μαίρη Παπακωνσταντίνου, -που η υποψηφιότης της για την έδρα Γλυπτικής στην Ακαδημία Αθηνών ακούσθηκε με ιδιαίτερη εντύπωση,- η Πόπη Χαλκιά-Στεφάνου, η Δώρα Μονιούδη-Γαβαλά, η Φανή Σωτηράκη, η Ρίτσα Παπαλά, η Ξένη Φύλλα-Γιούργη, η Ειρήνη Δαμαλά, η Κλεοπάτρα Φυτίλη και τόσες άλλες έξοχες Χιώτισσες έδωσαν το δικό τους «χρώμα» σε μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερα ευχάριστη, αν όχι συγκινητική, για τον αυθορμητισμό και την γενική χαρά που επικράτησε. Το ίδιο θα συμβεί και στις ανάλογες «συνάξεις» της Ο.Χ.Σ.Α., αλλά και τις «ειδικότερες» όλων των χωριών μας, της Αιγνούσας, των Ψαρών, όπου πολλοί θα ξαναβρεθούμε με μεγάλη χαρά. Είναι περιττό να γίνει μνεία το πόσο ηθικό ΚΕΡΔΟΣ έχουν αυτές οι συγκεντρώσεις που «σφυρηλατούν» τους δεσμούς όλων των Χίων και τονώνουν την αγάπη τους για τον τόπο. Κάποτε κάποιοι αφελείς, -για να μη πω «ανόητοι»...- μίλησαν για «Αθηνο-Χιώτες», με προφανή αντίληψη ότι οι Χιώτες της Αθήνας δεν έχουν ανάλογα, -αν όχι ίσα,- ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για το νησί και τα θέματα που το απασχολούν. Ευτυχώς που ο χρόνος, η γενική «κατακραυγή» και οι αντίθετες απόψεις αυτήν την «θεωρία» την ανέτρεψαν (ριζικά και καθολικά), ώστε ΟΛΟΙ να έχομε την «αρχή» ότι βαδίζομε ενωμένοι, όλοι είμαστε «παρόντες» και όλοι θέλομε μόνο το ΚΑΛΟ της Χίου και τίποτα άλλο. Δ.Ν.Λ. ( ΛΑΪΝΑΣ)