'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη
Δεν κυνηγώ την ουτοπία. Το καλό του Μυροβόλου νησιού μου ζητώ. Χωρίς αντιπαροχές ή ανταλλάγματα. Κινούμαι μόνο από αγνή και άδολη αγάπη για τον Άγιο τόπο μου. Την Άγια Μάνα Γη της Χίου μας και τίποτα παραπάνω ...!
Δευτέρα 15 Απριλίου 2024
ΝΕΟΣ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΜΝΗΜΕΙΟΥ Κ. ΠΕΡΡΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2022
Το ... Καρδαμυλίτικο Αποτώρι... Βγήκε Σεργιάνι ... !!!
Κοντά του η αγαπημένη οικογένεια του και Φίλοι από κάθε σημείο της Χίου. Έντονη η παρουσία των Βορειοχωρούσων των χωριών της Άγιας Μάνας Γης της Αμανής!
Χωρίς την πρόθεση, να αδικήσω κάποιον από το εκλεκτό πλήθος των ακροατών θα ονοματίσω κοινούς φίλους για παράδειγμα τις κυρίες Αλίκη Παναγιωτοπούλου – Φράγκου. Τιτίκα Αγγελιδάκη. Δέσποινα Καραγιάννη – Κουτσουράδη. Νίκη Καρούση. Κατερίνα. Αγγελικούση Αδελφές Παππή. Ρένα Παγούδη καπ. Γιάννη Κοντο, κ.α. Για να μην κουράσω θα αναφέρω τον κ. Ν. Μίμαρο. Να θυμίσω ότι η αδικοχαμένη Μητέρα του, είχε γεννηθεί στο χωριό της Πιραμάς, την οποία ο καπετάν Αλέκος, θεωρεί δεύτερη πατρίδα του. Και μια μιλάμε για την αξέχαστη Μητέρα του, όλοι πιστεύουμε ότι, χθες ήταν ανάμεσα στην «Αόρατη Κουστοδία, αντάμα με τον Πατέρα και φίλους του» και έβλεπαν τα δρώμενα από ψηλά!
Καπετάν Αλέκο – Αδερφέ μου,
το Νέο Βιβλίο σου, δεν έχει ανάγκη του δικού μου «Καλωσορίσματος» ή την όποια
προβολή από την αδύναμη γραφίδα μου. Από μόνο του Αξίζει πολλά και στην πορεία
του θα γράψει Ιστορία. Απλά προβλέποντας το αισιόδοξο αύριο, θα σου ευχηθώ από
τα βάθη της ψυχής μου Καλή Δύναμη και Κουράγιο. Στον νου σου να έχεις πως
γράφεις Ιστορία για τις γενιές που έρχονται. Για να θυμούνται και να ακούν την
Άγια Ντοπιολαλιά των προγόνων τους. Συνέχισε Αδερφέ … !!!
Μιχάλης Γ. Καριάμης
Υγ. Μετά την καταστροφή
του Φυτικού Μαθουσάλα της Χίου, του υπερχιλιόχρονου «Πρίνου του Άγιου Γιαννιού
στην Κυδιάντα», είχα δώσει όρκο στον εαυτό μου, σαν διαμαρτυρία, να μην ασχοληθώ πια με τίποτα.
Για χάρη του Βιβλίου σου και για εσένα καταπατώ τον όρκο μου … και να σου πω
κάτι Αδερφέ … : «Νιώθω Χαρούμενος»
Τετάρτη 3 Αυγούστου 2022
ΜΝΗΜΗ ΕΛΕΝΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΑ
Την χαρακτήριζα «ΜΟΝΑΔΙΚΗ» και πράγματι κατά γενική παραδοχή ήταν ξεχωριστή. Καλός Άνθρωπος. Ευγενική. Πανέξυπνη. Δοτική … παράδειγμα προς μίμηση !.
Ένα Λαμπερό Αστέρι που Μεσουρανούσε στο Συλλογικό Στερέωμα και κράτησε ψηλά τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λαγκάδας Χίου «ο ΦΑΡΟΣ». Σύλλογος Πιλότος για την εποχή του. Την τιμήσαμε εκλέγοντας της Ισοβίως ως Πρόεδρο μας.
Κράτησε όλα τα Μέλη Ενωμένα και Αγαπημένα σαν μια γροθιά. Ένα Σώμα μια Ψυχή ! Να σημειώσω ότι ακόμα και σήμερα μετά από παρέλευση τόσων ετών, τα μέλη του «ΦΑΡΟΥ» παραμένουμε Αγαπημένοι με έκδηλο τον Αλληλοσεβασμό ανάμεσα μας.
Η Ζωή της μια αληθινή ιστορία πόνου των άσχημων, εκείνων μετεμφυλιακών εποχών. Έζησε από πολύ μικρή ηλικία «Ορφανή», με την Ηρωίδα Μάνα και τον Αδερφό της.
Ο Πατέρας τους, μαζί με τα αδέλφια του, υπήρξαν θύματα της Ναζιστικής Θηριωδίας στο παγκοσμίως γνωστό ναυάγιο με τορπιλισμό του Α/Π ‘’ΠΥΛΕΥΣ’’ (έγκλημα πολέμου), που τα ανθρωπόμορφα τέρατα, εκτέλεσαν τους ναυαγούς με ριπές πολυβόλων.
Τι να πρωτοθυμηθούμε από τα έργα και την προσφορά της. Είναι τόσο πολλά. Σημείο αναφοράς για όλα τα μέλη ακόμα και σήμερα. Την εφημερίδα μας «ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑΣ». Το Βιβλίο μας «η Λαγκάδα της Χίου». Τα θεατρικά μας στο «ΟΜΗΡΕΙΟ», που έκαναν πάταγο στη Χίο και δίδαξαν. Πολιτιστικές βραδιές στα γραφεία μας της Λαγκάδας. Χοροεσπερίδες για διασκέδαση ή ειδικών σκοπών προσφοράς. Αθλητικούς - Κολυμβητικούς - Ποδηλατικούς αγώνες και «τον Γύρο της Λαγκάδας». Λαογραφικές εκθέσεις. Δημιουργία βιβλιοθήκης. Διαμόρφωση των Γραφείων μας σε χώρο που μας παρεχώρησε η κοινότητα του χωριού μας στο Κοινοτικό Μέγαρο.
Δυστυχώς, η μοίρα την κτύπησε άσχημα. Έχασε τον Αγαπημένο σύζυγο της. Με την έλευση της επιδημίας του Κορονοϊού , αποκόπηκε από κάθε ανθρώπινη επαφή. Αλλεπάλληλοι τραυματισμοί και επιδείνωση της υγείας της, επιτάχυναν το βιολογικό της τέλος. μακριά από την γενέθλια γη..
Άρρηκτοι δεσμοί Φιλίας και Σεβασμού μας συνέδεαν και δεν θα τους ξεχάσω μέχρι που φύγω από τη ζωή. Υπήρξε δασκάλα μου στα μαθήματα. Στον Χορό , στις κοινωνικές σχέσεις. Μαζί με τον Αδελφό της Παντελή, υπήρξαν μέλη της Μεγάλης Κορυδαλλιώτικης παρέας. Αξέχαστοι όλοι τους . Τα αδέρφια Ελένη και Παντελής Λεοντάρας, άφησαν εποχή και στο Γυμνάσιο Χίου. Ετησίως λάμβαναν το «Μιχάλειο Βραβείο». Δυστυχώς η φτώχεια δεν της επέτρεψε να σπουδάσει και να διαπρέψει … !!!
Σκληρή η απώλεια και η ανάγκη να πεις «ΑΝΤΙΟ», σε ένα άτομο τόσο δικό σου. Μετά από τόσα χρόνια να αποχωριστείς μια Αγαπητή κυρία με όλα τα γράμματα Κεφαλαία… !!! Αλήθεια, πως είναι δυνατόν να αποχωριστείς το "Ελενάκι το Συλλογικό"
Σαν οικογενειακός φίλος και μέλος του «ΦΑΡΟΥ», εκφράζω μαζί με την Σύζυγο μου και επιστήθια Φίλη της, τα θερμά Συλλυπητήρια μας, στα Παιδιά, τον Αδελφό και τα ανίψια της. Αιωνία η Μνήμη σου Ισόβια Πρόεδρε μας Ελένη Λεοντάρα.Ελαφρό το χώμα που θα σε σκεπάσει !
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Π.Σ. ΛΑΓΚΑΔΑΣ «Ο ΦΑΡΟΣ»
ΜΚαριάμης. Πλοίαρχος Ε.Ν.
Πρόεδρος «ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ»
Κυριακή 1 Μαΐου 2022
ΚΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.
ΚΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.
Αφιερωμένο στον ΟΕΝίτη Παππού μου Κωνσταντη Παντ. Μπουσσέ
Η πρώτη του Μάη, είναι ημέρα σύμβολο, στους διαχρονικούς αγώνες της Εργατιάς και των Αθάνατων Ναυτεργατών Προπατόρων μας οι οποίοι με τον Αρμυρό ιδρώτα , τα δάκρυα το αίμα, τις ψυχές και τις θυσίες τους, μας άφησαν πολύτιμη «παρακαταθήκη» το τεράστιο Θαύμα της «ΜΕΓΑΛΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Δημιούργημα Μόχθων – Πόνων – Αγώνων και Σύνεσης.
Η Πρωτομαγιά, παραμένει Αιώνιο Σύμβολο Αγώνων για
πιο Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας
και Φυσικά για καλύτερες
αμοιβές. Ειδικά στις σημερινές άσχημες
καταστάσεις ακρίβειας και
πληθωρισμού που μειώνουν σε σημείο πείνας
τους από καιρού
Ισχνούς Μισθούς. Τις Πενιχρές
και Πετσοκομμένες Συντάξεις μας !
Σκύβουμε ευλαβικά την κεφαλή στην Ιερή τους Μνήμη.
Το Αιώνιο Ευχαριστώ μας, είναι Παντοτινός Συμπαραστάτης
τους!
Το καταπιεσμένο, εργατικό δυναμικό της χώρας μας, δεν έμεινε μοιρολατρικά ποτέ απαθές στις εξόχως άσχημες συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν. Συνθήκες Καταπίεσης – Εκμετάλλευσης πέραν των δυνάμεων του ανθρώπου σε σημείο … εξόντωσης. Οι πρώτοι αγώνες έχουν ως αρχή την δεκαετία του 1870. Η πρώτη απεργία, έγινε στην Ερμούπολη, στα ναυπηγεία του νησιού της Σύρου, το 1879, από τους εργάτες ξύλου ! Τα πρώτα ίχνη εργατικών ενώσεων και σωματείων, είχαν ξεκάθαρα συντεχνιακό χαρακτήρα.
Σταθμός αποτελεί, η εξέγερση της Θεσσαλονίκης τον Μάη του 1936 και της βίαιης καταστολής της με αποτέλεσμα
εννέα ( 9 ) νεκρούς. Καθώς και οι
αγώνες των καπνεργατών στην διάρκεια της δεκαετίας του 1930,
Ορόσημο , αποτελούν : Α) ο «Νόμος 281/1914 – Περί Σωματείων», βάση του οποίου κατοχυρώθηκε το Δικαίωμα
Συνδικαλιστικών Οργανώσεων και
: Β) Το Ιδρυτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ, ΣΤΗΝ Αθήνα από την 21η έως την 28η Οκτωβρίου 1918.
Σχετικά με τα του οίκου μου. Πέραν πολιτικού φανατισμού και πιστεύω θα
προσπαθήσω να πω δυο λόγια για το Ναυτεργατικό Κίνημα.
Β) Στην διάρκεια του Β’
Παγκ. Πόλεμου το 1943, τέσσερεις Ναυτεργατικές Οργανώσεις . α) ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε.Ν (ΠΕΜΕΝ) -
β) ΕΝΩΣΗ ΝΑΥΤΙΛΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ε.Ν – γ) ΕΝΩΣΗ ΡΑΔΙΟΤ/ΑΦΗΤΩΝ
Ε.Ν. – δ) ΕΝΩΣΗ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ , ιδρύουν την ΟΕΝΟ «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ».
Βασικό σύνθημα της εποχής ήταν το «ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ», στον αγώνα των Ωκεανών ενάντια στις
δυνάμεις του άξονα ! Πέτυχαν κάτι το
απίστευτο, την ιστορική «ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ
ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΣΣΕ)», του 1943, η
οποία άλλαξε κυριολεκτικά την ζωή και την διαβίωση των Ναυτικών.
Αρμονίας - Ηρεμίας – Προσμονής και Αγώνες για Καλύτερες Αμοιβές και πιο Ανθρώπινες Συνθήκες Εργασίας
ΜΚαριάμης
Πλοίαρχος Ε.Ν
Πρόεδρος «ΝΑΥ.ΣΥΚΟ»
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Κυριακή 17 Απριλίου 2022
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 2022 ΣΗΜΕΡΑ ... !!!
ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ ...
ΚΥΡΙΑΚΗ 17- 4 - 2022
Οργή και συμφορά ... αλλά με την Ελπίδα
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΚΥΡΙΟΥ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ
ΣΕΒΑΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ
ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
ΑΣ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΝΑ, ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πάθη Κυρίου και Πατρίδας
Κυριακή 30 Μαΐου 2021
Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΨΑΡΩΝ
Μιλούσαμε κάμποση ώρα. Αυτό συμβαίνει επί
καθημερινής βάσεως για κάμποσες δεκαετίες. Τον άκουγα να παραθέτει τα όνειρα
του. Να σχεδιάζει για τα επόμενα χρόνια, λες και είναι έφηβος, παρά το ότι έχει
διαβεί την ένατη δεκαετία. Πάντα ορεξάτος και ονειροπόλος. Ότι σκεφθεί και
προγραμματίσει θα το κάνει πράξη. Σαν τέλειωσε η κατάθεση ψυχής, χωρίς να το
θέλω, σκέφτηκα … ο Δημιουργός μας, θα έπρεπε να προβλέψει πως σε ορισμένους,
δεν αρκεί μια ζωή! Δεν είναι αρκετός ο χρόνος για να τελειώσουν το έργο τους.
Θα έπρεπε να χάριζε μια ευκαιρία, σε όσους δημιουργούν και σχεδιάζουν. Φθάνουν
στα βαθιά γεράματα και μένουν με το παράπονο ότι δεν τέλειωσαν ακόμα το έργο
τους. Έργο καρδιάς. Έργο Αγάπης. Έργο ανιδιοτέλειας και Ανθρωπιάς, γεμάτο
μεράκι και προσφορά βγαλμένο από την ψυχή τους. Αυτά σκεπτόμουν για τον Σεβαστό
Φίλο μου. Τον Μεγάλο Ψαριανό Δημήτρη Γεωργ. Ανδριάνα. Χαίρομαι να τον ακούω να
κάνει όνειρα και σχέδια για τα αγαπημένα του Ψαρά. Το αραξοβόλι των σκέψεων και
των λογισμών του. Προ σαράντα δυο ετών, σκέφθηκε να αποκτήσει έναν πίνακα με
την «Δόξα των Ψαρών». Παρά την επιθυμία του να φιλοτεχνήσει τον πίνακα η
αξέχαστη Μ. Παπακωνσταντίνου, τελικά τον υπέροχο πίνακα έφερε εις πέρας η
ζωγράφος και διευθύντρια σχολής καλών τεχνών κ Λ. Σοφικίτου το 1979. Με την ευκαιρία
του εορτασμού, των διακοσίων ετών, από την Επανάσταση του 1821, σκέφθηκε σαν
ελάχιστο φόρο τιμής, στην γενέτειρα του, να προσφέρει τη Δόξα του, εκεί που της
αρμόζει. Στον Ψαρών την Ολόμαυρη Ράχη! Οι διαστάσεις του πίνακα (εκτός της
κορνίζας) είναι 80 Χ 60. Στο κάτω κέντρο της κορνίζας υπάρχει μεταλλική
πινακίδα με την αναφορά «ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΗΜΟ ΨΑΡΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ.
ΑΝΔΡΙΑΝΑΣ».
Θέλει οι νέοι του τόπου του να μην ξεχνούν την
τεράστια προσφορά και την θυσία του μικρού τους τόπου, μα τόσο μεγάλου, στο
άσβεστο καντήλι της ιστορίας! Διαρκώς επαναλαμβάνει «Λαός που δεν γνωρίζει την
ιστορία του, δεν έχει μέλλον» Και να ήταν μόνο αυτό! Θα αναφέρω εν τάχει, για
όσους δεν γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις. Απαριθμώ, μερικά επιτεύγματα σε
σχέση με την πατρίδα του. Έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες, περιοδικά και
αλλαχού, περισσότερα από 6.500 άρθρα. Έχει εκδώσει 15 βιβλία. 160 τόμους
«ΑΡΧΕΙΑ ΨΑΡΩΝ» (Δερματόδετους). 168 τόμους «ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ ΨΑΡΙΑΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΟΓΝΩΣΙΑΣ»
(500- 800 σελίδες περίπου ο κάθε τόμος. Με άρθρα πρωτότυπα τα οποία δεν έχουν
δει το φως της δημοσιότητας. Γραμμένα με μόχθο, παρατηρητικότητα και αγάπη για
τον ξερό και ιερό βράχο. ). Στη μακρινή διαδρομή του πρωτοστάτησε στην ίδρυση
του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη Χίο. (βραβεύτηκε για αυτή του την κίνηση από το
Παν.Αιγ.) Πρωτεργάτης ώστε για την δημιουργία Γυμνασίου και Λυκείου στο νησί
του. Στην αναστήλωση της Ιστορικής Βουλής των Ψαρών και των Σπιταλιών
(Λοιμοκαθαρτήριο). Στην αναστήλωση του ενός εναπομείναντος από τους 32
ανεμόμυλους που προϋπήρχαν. Στην κατασκευή της Προβλήτας του λιμανιού. Στην
κατασκευή νέου πλήρους εξοπλισμένου ιατρείου. Στην διάνοιξη δρόμου από την
πολίχνη στο Μοναστήρι Κοιμήσεως της Θεοτόκου, (με την αμέριστη βοήθεια του
Χιώτη στρατ. Γ. Βοριά ) Την ανακαίνιση του δικτύου ύδρευσης, (αντικατάστησε τις
σωλήνες που περιείχαν αμίαντο με αντίστοιχες pvs). Στη πλακόστρωση οδών και στη
διάνοιξη αγροτικών δρόμων. Στην κατασκευή μοντέρνου σφαγείου και ψυγείου. Ακόμα
με ενέργειες του και εύρεση χορηγών, κατάφερε να κοσμούν το ιστορικό νησί
μερικές από τις προτομές των Κωνστ. Κανάρη - Κωνστ. Νικόδημου – Δημ. Παπανικολή
- Νικ. Αποστόλη. Με στερνή του επιθυμία να δει το άγαλμα της «ΔΟΞΑΣ» να κοσμεί
την Μαύρη Ράχη αλλά και το κάστρο αναπαλαιωμένο.(Σύμφωνα με πληροφορίες την 6η
Ιουλίου του παρόντος έτους, θα γίνου τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος. Χορηγός ο
κ. Αθαν. Μαρτνίνος). Διετέλεσε ο πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου «ΑΔΕΡΦΟΤΗΣ ΨΑΡΙΑΝΩΝ»
(1978) επί μια 8ετία. Με έξοδα του εκτυπώθηκαν Χρυσά – Αργυρά – Χάλκινα
μετάλλια εκλεκτών καλλιτεχνών με αναφορές στον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Ψαρών. Κ.
Κανάρη – Παπανικολή – Αποστόλη και την Δόξα των Ψαρών για να τιμήσει με αυτά
περιστασιακά όσους τον βοήθησαν με κάθε τρόπο να λάβουν σάρκα και οστά τα
οράματα για τον Άγιο Τόπο του.
Με κόπο και συνεχείς παρεμβάσεις, κατάφερε
ώστε η Ακαδημία Αθηνών, να απονείμει χρυσό μετάλλιο στα ηρωικά Ψαρά για την
τεράστια συμβολή τους στον Ιερό Αγώνα της Παλιγγενεσίας του Έθνους των Ελλήνων
το οποίο παρέλαβε ο ίδιος από τον πρόεδρο του Ιδρύματος σε πανηγυρική τελετή.
Έχει στείλει στο Δήμο 6.500 σπάνια βιβλία. Δεν σταματά όμως εδώ. Διοργανώνει,
λαβαίνει μέρος ή παρεμβαίνει συμβουλευτικά σε ραδιοφωνικές, τηλεοπτικές
εκπομπές ή αντιδρά όταν έργα που προορίζονται για κινηματογραφική προβολή,
αλλοιώνουν – παραποιούν ή ξεφεύγουν από την ιστορική αλήθεια προς άγραν
τηλεθεατών. Δεν δίστασε να χαλάσει την καρδιά του και τις σχέσεις του με
γνωστούς και φίλους σε ότι τον εύρισκαν αντίθετο στην παράδοση και την
ιστορικότητα του τόπου του. Στο πέρασμα των χρόνων, βραβεύτηκε στη Χίο από το
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Το «Λιμενικό Ταμείου» (Επί Προεδρίας κ. Σταμ. Κάρμαντζη).
Από τον «Φιλοτεχν. Όμιλο Χίου» (Επί Προεδρ. Αείμνηστου Ιωάννη Καράλη) και από
την «ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ - Euroclasica». (Πρόεδρος κ. Μαρία – Ελευθερία Γιατράκου).
Όλα αυτά και ο μέχρι σήμερα βίος του Ευπατρίδη φίλου μου, σαν Ενεργού και
Σκεπτόμενου Πολίτη και σεβόμενος πάντα την ταπεινότητα του, μου δίνουν το
έναυσμα να τον αποκαλώ με σεβασμό «Μεγάλο Ψαριανό», και αυτό χωρίς ίχνος
υπερβολής ή κολακείας, πράγμα ανεπίτρεπτο μεταξύ φίλων.
Μιχ. Καριάμης - Νικ. Χαλκιάς - Αργ. Κοκκινάκης - Κ. Φράγος - Δημητρ. Ανδριάνας - Βράβευση από την ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ - Euroclasica
Άφησα τελευταίο την μεγάλη προσφορά στον τόπο του «Αιώνιο Μνημόσυνο» θα έλεγα εις τους αιώνες των αιώνων . Εδώ και μια εικοσαετία το νησί του, υδρεύεται με αρίστης ποιότητος νερό από γεώτρηση στο κτήμα «Μπαλαΐτη», δικής του Ιδιοκτησίας. Η καρδιά του κτυπά εναρμονισμένη με τον κυματισμό και τον πνέοντα άνεμο των Ψαρών. Ο ίδιος άρρηκτα προσκολλημένος σε ότι έχει σχέση με τον τόπο του. Σαν πεταλίδα σένα βράχο της δικής του θάλασσας. Του δικού του ονειρικού και συνάμα ξέχωρα ηρωικού τόπου. Και ενώ μου έλεγε πως η προσφορά της «Δόξας» στον Δήμο θα ήταν το κύκνειο άσμα του. Πριν κλείσουμε την συζήτηση μας, ξαναγεννήθηκε σαν Φοίνικας από την στάχτη του και μου εκμυστηρευτικέ πως θέλει να ψάξει να βρει όσες … Δόξες υπάρχουν σαν εικόνα αναφοράς σε βιβλία και εκδόσεις …. Τι να πεις! Όσες ζωές και αν ζήσει ποτέ δεν θα φθάσει στην Ιθάκη του … Τα Ψαρά είναι και παραμένουν η Σκέψη. Το οξυγόνο. Το όραμα και ο σκοπός ύπαρξης του. Τα Ψαρά του δίνουν δύναμη και κουράγιο για να ξεπεράσει τα όρια του. Να ξεπεράσει και την Υπέρβαση..!!! Φίλε μου, υποκλίνομαι
ΜΚαριάμης
Πλοίαρχος Ε.Ν